Tien jaar geleden leek een diagnose mijn enige redding. Ik herkende me helemaal in het Syndroom van Asperger. Nu is alles anders.
Grote kans dat je me niet gelooft als ik zeg dat ik uit mijn autisme ben gegroeid, maar ik weet dat het zo is. Zoiets weet je gewoon, er is geen twijfel meer mogelijk.
De eerste tijd na mijn diagnose werd ik alleen maar depressiever omdat ik dacht dat ik dingen niet kon. Ik praatte mezelf van binnen de put in. Niemand had iets aan me, de wereld was beter af zonder mij. Ik wilde dood.
Toen gebeurde er iets wonderbaarlijks: mijn ‘ikje’ (persoonlijkheid of ego) gaf het op, waardoor mijn echte zelf tot me kon spreken. Er ontstond een gesprek in mezelf waardoor ik inzag dat ik niet was wie ik dacht te zijn.
Ik had al mijn gedachten zelf toegelaten en elke keer als ik ze herhaalde had ik er meer kracht aan gegeven. De oplossing was eenvoudig, maar niet gemakkelijk: ik moest mijn negatieve gedachten vervangen door andere, helpende gedachten. Vanaf dat moment bekeek ik elke gedachte bewust en stelde ik mezelf de vraag: klopt het wat ik denk?
Er ontstond een gesprek in mezelf waardoor ik inzag dat ik niet was wie ik dacht te zijn.
Op een dag kwamen mijn gedachten over autisme weer voorbij en ook die kregen een reality check. Was het echt waar dat ik dingen niet zou kunnen omdat ze niet in me zaten? Eigenlijk vond ik het een hele onlogische gedachte dat ik mezelf niet verder kon ontwikkelen, en inmiddels wist ik hoe bepalend gedachten konden zijn.
Ik vroeg mezelf af hoe het zou zijn als er méér in me zat dan ik dacht? Misschien lagen alle mogelijkheden wel voor me open. Dat was een interessante gedachtegang, en uit nieuwsgierigheid verplaatste ik mezelf in die mogelijkheid. Er viel een last van me af en het was alsof ik mezelf bevrijdde van het juk van niet-kunnen. Nieuwe kracht en vreugde kwamen in me op. Het was duidelijk; dit klopte. Als ik dingen niet zou kunnen, zou ik dat vanzelf tegenkomen op mijn pad. Ik besloot om al mijn ideeën over autisme achter met te laten en de waarheid over mijn autisme zelf te ontdekken.
Binnenkort kom ik met een online training. Heb je een (vermoeden van) ASS en wil je jezelf echt begrijpen en verder komen? Hou me dan in de gaten!
ik kwam je op linked in tegen, je woorden inspireren en troosten mij enorm!
5 jaar geleden diagnose ASS, op 55 jarige leeftijd, net als jij, 2 kids, altijd goede banen gehad, en wel altijd moe, doodmoe! De eerste jaren stonden in het teken van onderzoeken, vreugde, ik was dus niet gek, maar heel bijzonder. Film gemaakt over mijn moeder (www.typischmatty.nl) lezingen gegeven, mensen met ASS gecoached
En nu wordt het steeds moeilijker, mij ego, die zich de hele dag laat horen met snoeiharde kritische gedachten is machtig. Niet zo zeer mbt beperkingen , ik berust al meer in wat wel kan, mede dankzij mijn autisme, maar de eenzaamheid, de pijn elke keer weer als de connectie met de ander na soms even fijn te zijn , wegvalt. je herinnert mij eraan dat het inderdaad maar gedachten zijn , en niet de waarheid, ik heb weer wat tools om hieruit te komen, dank je!
Wat gaaf dat je een film hebt gemaakt en jouw kennis doorgeeft aan anderen. Ja, onze gedachten hebben enorme impact op hoe we ons voelen. Ik gun het je dat je die kunt ombuigen want volgens mij heb je veel te brengen.