Afgelopen jaren heb ik werk gemaakt van mijn bindingsangst. Daar kwam ik achter toen ik er in een tijdschrift over las. Eigenlijk wist ik al langer dat ik er last van had, maar ik dacht: “ach, zoveel mensen hebben bindingsangst” en zelf dacht ik dat het allemaal wel meeviel.
Ik was een vermijder
Totdat ik inzag dat ik een ontzettende vermijder was. Als mijn vriend me iets voorstelde, gaf ik nooit duidelijkheid. Het liefst hield ik afspraken tot het laatste moment open. Ik moest een escape hebben. En waarom? Bij het minste of geringste had ik het gevoel geclaimd te worden en kreeg ik het benauwd. Allemaal tekenen van bindingsangst.
Het leven bracht een paar boeken op mijn pad. De één (Liefdesbang) via mijn vader en de ander (Verbonden) via een vriend. Liefdesbang gaf me vooral herkenning en ik brak. Wat heb ik gehuild. Na dit boek was ik open voor verandering en Verbonden gaf me de handvatten om mijn manier van denken en vooral ook mijn gedrag te veranderen. Ik wilde me niet meer afsluiten, ik wilde nabijheid, verbondenheid en liefde ervaren, open, stromend en bloeiend.
Het werkte
Hoe eng het ook was, ik liet mijn vriend weten hoe ik me ergens over voelde. Als ik me benauwd voelde worden, deelde ik dat met hem in plaats van onder een afspraak uit te komen. Hij gaf me de ruimte waardoor ik mijn tranen kon laten gaan. Het was helend en ik merkte dat de emoties langzaamaan minder grip op me kregen. Ook ging het me steeds makkelijker af om in contact te blijven. Dit gold trouwens voor alle contacten: familie, werk, vrienden.
Op een dag stonden we in de keuken. We waren in gesprek en hij roerde in de pannen. Voor het eerst voelde ik vanuit mezelf de beweging om dichterbij te komen. Het was een soort warmte, genegenheid voor hem die ik wilde uiten. Ik was blij verrast en ik genoot van het gevoel terwijl ik hem aanraakte. Tegelijkertijd besefte ik dat hij het al die jaren zonder die warmte van mijn kant had moeten doen.
Nog nooit had ik zo duidelijk gevoeld wat een ander gevoeld moest hebben
Het raakte me, en ik voelde de pijn, de leegte en de kilte die hij ervaren moest hebben. Ook dat verraste me, nog nooit had ik zo duidelijk gevoeld wat een ander gevoeld moest hebben. Natuurlijk deelde ik met hem dat ik begreep hoeveel pijn ik hem gedaan had door mijn bindingsangst. Het was een bijzonder moment dat ik me voor altijd zal herinneren.
Vanaf dat moment in de keuken draait de wereld niet langer alleen om mij. Mijn hart is opengegaan en daarmee ben ik ook gevoelig geworden voor de behoeften en emoties van anderen. Niet dat ik daar per sé iets mee moet. Maar ik voel me verbonden en weet welke invloed ik heb. Voor mij is het net zo fijn om er voor anderen te zijn als voor mezelf. Ik ken een paar eenzame ouderen die ik regelmatig bezoek en ik weet dat ik voor beiden veel beteken. Het is zo dankbaar om dit te mogen ervaren na een leven van afgeslotenheid.
Mijn hart was al die tijd gesloten geweest
In de DSM V is ‘een verstoorde hechting’ als kenmerk van ASS verdwenen. In de vorige versie, de DSM IV, stond het nog wel genoemd. En daar hoort het ook. Of je nu autisme hebt, of alleen bindings- of verlatingsangst, bij beide is het hart gesloten en wordt geen warmte en wederkerigheid ervaren. Onbewust, want als je iets nooit ervaren hebt weet je niet beter.
Onze relatie heeft het niet gered. Zoals mijn psycholoog altijd zei “bijzondere mensen trekken bijzondere mensen aan”, zo was het ook bij ons. Ik had bindingsangst, hij verlatingsangst. We hadden beiden ons aandeel in deze dynamiek en helaas zijn we er niet samen uitgekomen. Maar misschien was dat ook wel de bedoeling om dit met hem uit te werken. Daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor.
Nu kom ik tot bloei
Het geeft me nu wel de ervaring dat ik helemaal op mezelf kan vertrouwen en op eigen benen sta. Als mens kom ik nu echt tot bloei en dat is een heel zacht, ruim, en krachtige staat van zijn. En ik ben net zo dankbaar om wat ik geef, als om wat ik ontvang. Mijn hart is open en het leven is één grote stroom waaraan ik me steeds meer durf over te geven in dankbaarheid en verwondering.
Recente reacties