Ooit was ik bij de VPRO op de kindertelevisie op de zondagochtend.
Het was een programma over bijzondere verzamelingen en ik verzamelde… klavertjes vier.
Symbolisch voor de zoektocht naar geluk…
Die begon toen mijn zusje en ik samen van school naar huis liepen.
Zij vond toen een klavertje 4 en ik was uitzinnig.
Klavertjes vier bestonden toch niet? Dat werd tenminste gezegd.
En nu was er één… ze bestonden dus echt!
Iets in mij werd wakker… zou het dan toch mogelijk zijn om het ultieme geluk te vinden?
Ik besefte dat dat was waar ik heftig naar verlangde.
Ergens onderweg had ik het opgegeven en nu laaide het weer op.
Als klavertjes vier bestonden, bestond het ultieme geluk misschien ook wel…
Zingend liepen we naar huis: “we hebben een klavertje vier, we hebben een klavertje vier!”
Vanaf die tijd zocht ik naar klavertjes 4. En niet zonder succes 😊
En het ultieme geluk?
Een paar jaar later las ik over de Verlichting en dat te bereiken was mijn grootste wens. Niet lang daarna begon ik met mediteren (ik was toen 15).
En ja, de Verlichting kwam…
Ook al was dat meer dan 25 jaar en heel veel ervaringen later.
Het is niet uit te leggen…
Niet te vergelijken met geluk als menselijke emotie…
Alles en niets tegelijk.
Ik Ben God – Ik ben niet ik.
Onbegrijpelijk voor de mind.
Dus als je me niet meer begrijpt, begrijp je nu waarom 😉
I lost my mind! 😜
Nee hoor.. Mijn persoonlijkheid is er nog steeds, alles is hetzelfde terwijl niets meer hetzelfde is…
Ik ga de weg die ik te gaan heb in het leven, in het besef van de menselijke rol die ik speel.
Dat besef neemt het meer en meer over terwijl ik mezelf ervaar.
Er is een soort zekerheid die nooit meer weggaat.
Een weten in menselijk niet-weten.
Hoe heerlijk is DAT.
En een klavertje vier komt af en toe nog spontaan op mijn pad.
Het hoeft alleen niet meer geplukt te worden.
Geluk is HIER-NU.
🕉
Recente reacties