Selecteer een pagina

Jij en Ik

Leuk je te ontmoeten!

Jij

Je leest nu de woorden die ik getypt heb. Maar het had ook andersom kunnen zijn. Toevallig ben ik, ik en jij bent jij. Maar is er wel zoveel verschil? Wie zijn we eigenlijk? In essentie zijn we één bewustzijn, opgesplitst in oneindig veel lichamen. Daarom is er diep van binnen een herkenning.

Dit betekent de spreuk “Ken Uzelve”: wanneer je jezelf kent, ken je ieder ander mens.

Misschien ben je je hele leven al op zoek geweest naar jezelf. En heb je allerlei ‘hokjes’ en rollen uitgeprobeerd en ervaren: van kleding- en muziekstijl in je jeugd tot het aanhangen van een bepaald geloof. En ben je erachter gekomen dat elke identificatie (ik ben punker, vader, ik ben ontwerper, ik ben activist) je juist verder af brengt van wie je werkelijk bent.

Het kan zijn dat je je altijd maar aangepast hebt en dat je geen idee hebt van wat je voelt of wilt. Of dat je je juist overal tegen hebt afgezet omdat je wars bent van alles wat moet en hoort. Of misschien heb je gewoon van alles uitgeprobeerd en kwam je telkens tot de conclusie dat dat het ook niet was. Hoe dan ook, je hebt nooit gevonden wat je zocht. Niet in de hokjes en ook niet erbuiten.

Ik verklap je vast dit: zolang je buiten jezelf zoekt naar wie je bent, blijf je zoeken…

De houvast die je in jezelf mist probeer je bij anderen te vinden. Maar bij de mensen die dicht bij je staan zoals je partner of je beste vriendin, bekruipt je vaak het gevoel dat jullie vreemden van elkaar zijn. ’s Nachts lig je wel eens wakker van één bepaalde zin en vraag je je af of je wel een goede partner of vriendin bent.

Je zou willen dat je je eens een keer helemaal kon ontspannen en erop kon vertrouwen dat het goed is. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld? Wat gaat er toch steeds mis?

Ik vertel je nog iets: zolang je in de greep van je gedachten blijft, zit je gevangen…

Nu is er een naam voor je problemen: autisme. Je hebt geleerd dat je brein anders in elkaar zit en dat er niets aan te doen is. Maar toch weet je dat het anders kan. Soms zie je jezelf dingen doen of zeggen maar je doet het niet. Je bevriest. Die ene grap die je niet durfde maken. Dat compliment dat op je lippen brandde maar er niet uit wilde. Die ene keer toen je spijt had dat je niet ging dansen toen dat toffe nummer voorbij kwam…

Lieve jij, ooit was ik ook zoals jij. De verlangens die in jou leven laten je zien wat er allemaal mogelijk is. JA het kan, als jij daarvoor kiest. Now is the time! Maar laat me je eerst vertellen hoe het mij vergaan is…

Ik

Als kind besefte ik al dat “ik” méér was dan mijn lichaam. Maar niemand sprak over de dingen die ik me afvroeg: wie ben ik? Waarom ben ik hier? Waarom doen mensen zoals ze doen? Ik vond bij niemand aansluiting en voelde me verloren. Op mijn 15e las ik over de Boeddha en de staat van Verlichting en toen wist ik dat het dit was wat ik wilde. Weten wie we zijn als mens, en het hoogste bewustzijn ervaren, de kennis van het Al. Toen ik ging zitten om te mediteren ontdekte ik diep in mezelf een soort lichtpuntje. Een soort van rust, herkenning, en zekerheid. Hier moest ik zijn.

Ondertussen probeerde ik te leven “zoals het hoort” en ik was er echt goed in. Maar het voelde niet goed. Het was gemaakt, het kwam niet vanuit mezelf. Op school was ik een grappenmaker maar van binnen huilde ik. Zelfs met mijn beste vriendinnen voelde ik me bang om alleen over te blijven.

Ik voelde me gevangen in het leven, in verplichtingen, was bang om te falen en zag overal tegenop. Wat ik zelf wilde en voelde wist ik niet. Het liefst wilde ik één grote vakantie, vrij zijn van alles. Maar ik moest wel dus ik sleepte mezelf er maar doorheen in de hoop dat het ooit nog beter zou worden.

Op mijn 31e had ik alles voor elkaar: man, huis, kinderen, carrière. Maar ik begreep mezelf niet en was uitgeput en wanhopig. Om de zoveel weken stortte ik in. Het gevoel mezelf niet in de hand te hebben was verschrikkelijk en ik schaamde me voor mezelf. Ik was een slimme, volwassen vrouw maar ik voelde me een klein kind. Terwijl ik zelf net moeder was geworden.

De diagnose ASS bracht niet de oplossing waar ik hoopte. Die zomer was het zo erg met me dat ik niet meer wilde leven. Totdat ik zelf ontdekte hoe het zat. Alles waarvan ik altijd had gedacht dat het belangrijk was raakte ik kwijt. Maar ik kreeg er alles voor terug waar ik ECHT naar verlangde.

Het moment dat ik inzag hoe het werkelijk zat was het eerste moment waarop ik realiseerde wie ik werkelijk was. Het waren gedachten die gemaakt hadden dat ik dacht dat ik dood wilde. Maar naast die gedachten waar ik in gevangen was geweest, was er nog een gevoel van “ik” dat meer eigen voelde, meer als mezelf.

In mij waren twee “ikken”. Mijn gedachten als een “klein ikje” dat in mijn hoofd zat, en het algehele gevoel, het bewustzijn van wie ik in wezen ben. Een bewustzijn dat mijn lichaam doordringt met alles wat daarbij hoort: emoties, gedachten, gevoelens. En met dat bewustzijn had ik mijn gedachten kracht gegeven.

Sterker nog, ik had ooit zelf voor mijn gedachten gekozen. Het was zo duidelijk en zo eenvoudig: deze gedachten zouden hun kracht verliezen als ik ze die kracht niet meer gaf. Ik was de baas over mijn gedachten en koos ervoor om ze om te buigen in gedachten die me zouden helpen. Het was niet makkelijk, maar alleen op deze manier zou het ooit beter met me gaan. Ik was vastbesloten, er was geen andere optie. Ik wilde leven. ECHT leven.

Nu er bewustzijn was op mijn gedachten, zag ik wat mijn “kleine ikje” me de hele dag door vertelde. Het meeste daarvan waren negatieve gedachten die bovendien niet waar waren. Ik trok mijn aandacht ervan terug en gaf die aan nieuwe, helpende gedachten. De enige die me hierbij kon helpen was ik zelf -mijn ware zelf.

Met elke gedachte die ik veranderde, elke meditatie die ik deed, en elk inzicht dat ik kreeg werd het ruimer en lichter in mezelf en mijn vertrouwen en kracht groeiden.

Het werkte. Van binnen voelde ik die kracht opgloeien wanneer iets goed of waar was voor mij. En wat niet goed voor me was voelde ook niet goed. Langzaamaan leerde ik steeds meer op mijn intuïtie te vertrouwen en zo ontdekte ik de wet van aantrekking: gedachtes die goed voelen zorgen dat het leven je fijnere ervaringen brengt. Soms tegen alle waarschijnlijkheid in!

Na mijn scheiding was het spannend of ik wel op tijd een huis had voor mezelf en de kinderen. Ik had namelijk alleen gereageerd op huizen die goed voelden, en van tevoren had ik mijn woonwensen allemaal opgeschreven. Het was de eerste keer dat ik zo durfde te vertrouwen op de wet van aantrekking, maar ondertussen maakte ik me grote zorgen. Waar moest ik naartoe als ik geen huis kreeg? Het leek er zelfs even op dat ik buiten de boot viel: voor een sociale huurwoning had ik teveel verdiend maar ik had niet genoeg om iets anders te huren omdat mijn inkomen was gedaald.

Twee dagen voordat het huis verkocht werd kreeg ik het verlossende telefoontje… Op 21 december 2012, de datum dat volgens de Mayakalender een nieuwe grote cyclus zou beginnen, begon ook mijn nieuwe leven. ’s Morgens tekende ik het huurcontract en even later zat ik bij de notaris voor de overdracht van het oude huis. Toeval? Ik weet zeker van niet.

Vanaf dat moment wist ik dat ik op de wet van aantrekking kon vertrouwen. Dingen begonnen me toe te vallen omdat ik leerde kiezen voor wat goed voelde en durfde te vertrouwen op een goede uitkomst. Ook al gingen mijn gedachten alle kanten op, ik wilde kunnen vertrouwen op deze manier van leven want dit voelde zó als mijn manier. En keer op keer werkte het: mensen begonnen me te steunen. De keuringsarts bij het UWV bijvoorbeeld. Eindelijk kon ik eerlijk zijn over mijn gevoel zonder erop afgewezen te worden en ik leerde mijn gevoelens en verlangens uit te spreken.

Daarna ben ik mijn diepste dromen op gaan schrijven en stuk voor stuk beginnen die zich te manifesteren. Wat ik mezelf in mijn fantasie zag doen komt steeds meer tot leven. Van gezonder eten, dagelijks yoga en meditatie en regelmatig sporten tot lekker vrij en wild dansen en anderen inspireren door mezelf te zijn. Ik voel me rijker en gelukkiger dan ooit. Niet alleen heb ik veel tijd en geld gestoken in mijn eigen ontwikkeling, ik vind het ook heel gaaf om mijn kennis met jou te delen. Het maakt me gelukkig om andere mensen ook gelukkig te zien.

Het ultieme geluk ervaarde ik in 2019. Het verlangen om mezelf te leren kennen en spiritueel te ontwaken was zo groot dat ik het bij mijn droomleven opschreef. “Toevallig” ontmoette ik met oud en nieuw bij vrienden mijn leraar. Door zijn satsangs en cursussen veranderde mijn innerlijke lichtje in een groot vuur. Nog geen half jaar na onze eerste ontmoeting ervaarde ik op een avond thuis spontaan de Verlichting.

Energieën stroomden diep en intens door me heen en er was een opengaan van binnenuit. Achter elkaar viel weg wat ik niet werkelijk was, waaraan ik me vasthield –spanningen, blokkades, gedachten, zelfs de verbinding met mijn lichaam. Hoe kon ik geloven dat “ik” me beperkte tot wie ik dacht te zijn? Totdat er alleen maar een ervaring overbleef van Liefde, oertrilling, -de Om in het Sanskriet 🕉

IK werd geboren in mij – in Els. Een onuitwisbare ervaring waarvan ik tot op de dag van vandaag doordrongen ben, ook al is dat vaak niet bewust. In meditatie merk ik meer en meer hoe dit bewustzijn zich opent en in mijn leven is er steeds meer overgave aan wat “goed voelt”. Want het is dit weten waarin het ware Zelf zich openbaart. En dit kun jij ook leren, want dit zaadje van het Zelf dragen we allemaal in ons.

Wat heeft autisme nu met zelfrealisatie te maken, denk je nu misschien. Ik geloof dat het niet voor niks is dat er zoveel “bijzondere” mensen zijn. Mensen die op een andere frequentie zitten dan wat normaal gevonden wordt. Het is tijd voor verandering op deze planeet, kijk maar om je heen.

We zitten in een grote bewustzijnsverschuiving. Er zijn steeds meer mensen die “wakker worden” en erachter komen dat er nog een veel grotere realiteit bestaat. Een realiteit waarin we zelf de scheppers zijn van ons leven. In dit Eenheidsbewustzijn ervaren we dat we verbonden zijn met het Grote Geheel. Wij zijn de voorlopers van de Nieuwe Aarde die door velen is voorspeld. De tijd is rijp.

Van autisme naar kwantum

Denk nu niet dat ik heilig ben… ik ben net zo mens als ieder ander. En een chaosqueen bovendien. Als ik m’n sleutels niet op de vaste plek leg ben ik ze kwijt. Omdat ik niet veel meer onthoud met mijn 3D brein. Ik leef voornamelijk in 5D omdat dat efficiënter en vooral leuker is. Uitdenken van dingen kost zoveel meer moeite dan in de flow meebewegen en de dingen op hun plek laten vallen 😊 En die sleutels, what’s the problem?

Als je brein je computer is dan is je bewustzijn het internet. Waarom dingen opslaan op je computer als je ze op het internet kunt uploaden en opzoeken? Waarom zou je overal over nadenken terwijl je op het kwantumveld kunt inchecken en gewoon weet wat je te doen staat? Zonder dat je er bij stilstaat ben je afgestemd op alles en iedereen, waardoor je “toevallig” precies de juiste mensen ontmoet, precies die dingen op je pad komen die je wilt of nodig hebt, en  het leven zich op een magische manier ontvouwt…

Het E-book “Van autisme naar Kwantum” maakt je vertrouwd met de kwantumstaat zodat ook jij door de dag heen meer gemak en meer ruimte in je hoofd ervaart. 

Inspirerend?

Met mij als gastspreker komt jouw evenement, seminar, college of training tot leven. Het is tijd voor een frisse blik op autisme. Stuur je vraag in met het contactformulier, dan overleggen we over de mogelijkheden.

Wat anderen zeggen

De training was voor mij het het begin van een mooie weg. Het is veel, maar tegelijkertijd wil je ook meer!

Jessica

Els behandelt de onderwerpen op een toegankelijke manier. De energie achter haar woorden werkt diep door.

Robin

Kippenvel als ik je over oneness en kwantumfysica hoor praten

Anoniem

Op de hoogte blijven?

Meld je hieronder aan om blogs, aanbiedingen en nieuwtjes in je mail te ontvangen. Natuurlijk stuur ik je alleen een mailtje als het echt ergens over gaat. En je kunt je altijd weer afmelden.